Birm� rz�dz� rz�dza gwiazdy. Te na niebie i te na pagonach.

Niepodlegďż˝o�� nadeszďż˝a po 62 latach. Dla poďż˝udniowych regionďż˝w kraju – wczeďż˝niej skolonizowanych – nawet po 120. Moment najbardziej sprzyjajďż˝cy ogďż˝oszeniu narodzin nowego paďż˝stwa wybrano precyzyjnie. Zgodnie z radďż˝ astrologďż˝w byďż˝ to dzieďż˝ 4 stycznia 1948 r., godzina 4.20 rano. Dalszy rozwďż˝j wydarzeďż˝, zaprzeczajďż˝cy optymistycznym prognozom, niekoniecznie musiaďż˝ podwaďż˝aďż˝ zaufanie do profesjonalizmu klasztornych wrďż˝bitďż˝w. Wyniszczona kolonizacjďż˝ brytyjskďż˝, II wojnďż˝ ďż˝wiatowďż˝, a takďż˝e okupacjďż˝ japoďż˝skďż˝ Birma wyďż˝oniďż˝a siďż˝ z dziejowego zamďż˝tu w stanie nie do pozazdroszczenia. W kaďż˝dym razie w takim, ďż˝e siďż˝gniďż˝cie do pomocy ciaďż˝ niebieskich wcale nie wydawaďż˝o siďż˝ bezsensowne.

Birma to prawdziwy narodowy tygiel. Birmaďż˝czycy stanowiďż˝ wprawdzie wiďż˝kszo�� spoďż˝ród 54 mln mieszkaďż˝ców, ale oprócz nich kraj zamieszkuje okoďż˝o setki innych grup etnicznych. Naukowcy policzyli, ďż˝e uďż˝ywa siďż˝ tu 96 ojczystych jďż˝zyków, do których moďż˝na dodaďż˝ jeszcze angielski peďż˝niďż˝cy rolďż˝ lingua franca.